ในวันที่การงานยังคั่งค้าง
ในวันที่หัวใจอ่อนแอ
ในวันศุกร์ที่ 28 พ.ย. ที่ผ่านมา
ผมและชมรมหมูกระทะได้นัดกันไปเที่ยวชมงานจุฬาฯวิชาการกันครับ
"พ่อแม่พี่น้อง พรุ่งนี้ พวกเรา จะไปชมงานจุฬาฯวิชาการโดยอหิงสากัน!!!"
"และนี่ จะเป็นสงครามครั้งสุดท้ายของพวกเรา"
ครับ พอพวกผมมาถึงจุฬาฯก็ปีนรั้วกันเข้ามาเลยครับ ถึงแม้ว่ายามจะมาห้ามไม่ให้ปีนก็เถอะ เอ้ย ไม่ใช่ครับ ผมเข้ามาตามปกติ
ตอนแรกก็นัดกันว่าช่วงบ่ายๆมาเดินงานกันแล้วก็มีไฮไลท์ของงานในช่วงเย็นด้วยการประชุมชมรม (กินหมูกระทะ) ซึ่งก็ตั้งใจไว้ว่าจะชวนสมาชิกกันมาให้เยอะๆ แต่พอมาถึงวันจริงก็มีคนมาเดินงานได้แค่ 3 คนครับ ประกอบด้วยผม มนส. และชย. ส่วนคนอื่นๆบอกว่าจะมาประชุมชมรมในตอนเย็น เออ เอากับเค้าสิวะ
เดินงานก็ดูไปตามที่อยากเดินครับเริ่มจาก
วิศวะฯ
ความจริงอันนี้ก็ไม่ได้อยากดูอะไรมาก แต่ผมเองอยากดูเพราะ...
ก็น่ารักดีนะ แต่ยุ่งๆไปหน่อย เซ็งเลยนะเนี่ย
เอ้า ข้ามๆ ไปคณะถัดไปเลยดีกว่า
อักษรฯ
คณะนี้ก็มีซุ้มอาหารนานาชาติครับ แล้วก็มีเด็กอักษรฯน่ารักๆ ฮ่าๆ
ที่พวกผมสนใจก็มีแสดงพิธีชงชาครับ แต่เวลามันไม่ตรงเลยไม่ได้ดู แล้วก็ไม่มีอย่างอื่นที่สนใจก็เลยเดินออกไปเลยครับ ตอนเดินออกก็เจอพวกผู้หญิงแต่งชุดญี่ปุ่น (เค้าเรียกกิโมโนมั้ง) ด้วยครับมีประมาณสองสามคน ก็น่ารักดีครับ แต่งแล้วเข้ากับชุดดี
สถาปัตย์ฯ
คณะนี้ที่ได้เข้าไปดูก็มีโดมครึ่งวงกลมที่ทำจากโฟมครับ เค้าบอกว่ามันสามารถรักษาความเย็นไว้ได้ ซึ่งทำให้ไม่เปลืองไฟ ผมก็ลองเข้าไปชมดูครับ ปรากฎว่าในนั้นเสียงมันก้องมากๆ คาดว่าคงเป็นเพราะรูปทรงของโดมที่ทำให้เสียงมันสะท้อนกลับมาหาคนพูด
วิทยาฯ
พวกผมแวะคณะนี้กันนานมากเพราะที่นี่มีอะไรน่าสนใจเยอะแยะไปหมดเลยครับ ที่เข้าไปดูตอนแรกเลยก็เป็นของภาคชีววิทยาครับ ก็มีการให้ความรู้เกี่ยวกับการหาเวลาตายโดยใช้แมลงบนซากศพครับ เค้าก็มีหมูที่ตายไปแล้วเกือบอาทิตย์มาตั้งโชว์ให้ดูด้วย จากนั้นก็เข้าชมห้องผ่าตัดที่เค้าโชว์การผ่าสัตว์ให้ดูกันครับ ก็มีผ่าลิง กระต่าย งู ฯลฯ โอ้ย เห็นแล้วจะเป็นลม อยากจะอ้วกด้วย แล้วก็มีนิสิตที่นั่นไม่รู้คิดไงเดินมาแจกลูกอมให้พวกผม โถ คุณครับขอถุงอ้วกแทนได้มั้ยครับ
วิทยาฯ(ต่อ)
แล้วจากนั้นพวกผมก็เข้าชมพิพิธภัณฑ์ ก็เป็นพวกสัตว์สตัฟกับโครงกระดูกสัตว์ต่างๆ ก็ดูกันเพลินๆ จากนั้นจุดมุ่งหมายที่ผมอยากดูมากๆก็คือภาคคณิตฯ ผมอยากรู้มากครับว่าภาคนี้เค้าจะเอาอะไรมาโชว์เพราะที่เค้าเรียนมันค่อนข้างจะนามธรรมเอามากๆ แอบหวังว่าจะได้เห็นเกี่ยวกับจำนวนเฉพาะ แต่เอาเข้าจริงๆก็เป็นซุ้มเล็กๆครับมีเกมส์คณิตศาสตร์ให้เล่น ผมกับมนส.ก็เข้าไปเล่นกันครับ เกมชื่อว่าเกมนิมเบิ้ล ก็พึ่งเคยได้ยินครั้งแรกครับ ก็ลองเล่นดู เล่นเสร็จแล้วน้องที่ประจำซุ้มเค้าก็อธิบายให้ฟังเกี่ยวกับแนวคิดของเกมครับ
อยากบอกว่าน้องเค้าน่ารักดีนะ ถึงจะผิวคล้ำแต่หน้าตาเค้าดูน่ารักดีครับ ดูจริงใจดีด้วย ผมก็ชวนเค้าคุยไปซักสองสามนาทีครับ (ความจริงก็อยากคุยนานกว่านั้นแหละนะแต่ไม่รู้จะคุยอะไรดีหนะสิ ฮ่าๆ)
มันยาวแล้วแฮะ เดี๋ยวมาเขียนต่อพรุ่งนี้
โถ ไม่มาแวะเฝ้าซุ้มกับเราล่ะ
ตอบลบไม่งั้นก็ได้เจอสาวๆ ม.ปลายจำนวน max
ไม่ต้องกินหมูกระทะไป น้ำตาตกในไป
แหนะๆ มีเยาะเย้ยด้วย
ตอบลบไว้จะส่งรูปให้นะ
ตอบลบอย่าเพิ่งงอแง : )
แก้ไขข้อความ
ตอบลบเอาโดยมหิงสาออก