เรื่องเล่าเสาร์ อาทิตย์ จันทร์ กว่าจะถึงวันอังคาร[เสาร์] - ไปพันทิปมา

สอบเสร็จแล้วครับ โปรเจกต์ก็ส่งแล้ว ก็จากที่เคยเล่าให้ฟังนั่นแหละครับว่าวันนี้มีสอบตอนเช้าส่งโปรเจกต์ตอนบ่าย ผลออกมาก็ค่อนข้างแย่ครับทั้งสอบทั้งโปรเจกต์(วิชาที่สอบกับส่งโปรเจกต์วันนี้คือวิชา introduction to digital image) และกว่าจะถึงวันนี้ได้ก็เหนื่อยเกือบตายเลยครับ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังว่าเสาร์ อาทิตย์ จันทร์ที่ผ่านมาผมทำอะไรบ้าง

เริ่มแรกวันเสาร์ วันแรกที่หยุดหลังจากที่สอบมาทั้งอาทิตย์ ตอนคืนวันศุกร์คุยเอ็มกับไอ้ฟามันก็ชวนไปพันทิป ไอ้ผมก็อยากไปอยู่แล้วเหมือนกันครับ คืออยากจะได้ external harddisk เคยคิดว่าถ้าไปมหาลัยอีกทีเมื่อไหร่จะลองแวะดู แต่เห็นไอ้ฟาชวนก็เลยไปกับมันซะเลย ตอนกลางคืนก็นัดกันไว้ว่าไปเจอกันตอนบ่ายโมงที่พันทิป ปรากฎว่าตอนเที่ยงวันเสาร์ยังนั่งคุยเอ็มกันอยู่เลย กว่าจะไปเจอกันก็บ่ายสองครึ่งไปแล้ว

เดินๆดูแล้วก็เปลี่ยนใจครับไม่อยากได้แล้ว อย่างแรกเพราะไม่รู้ราคามาก่อนครับว่ามันแพงถึงขนาดนี้ อย่างที่สองก็เพราะไอ้ฟาบอกว่า external harddisk มันพังง่าย ถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องซื้อหรอก ก็รู้สึกแหละครับว่ามันไม่ค่อยจำเป็นที่จะซื้อก็คิดว่าคงซื้อมาใช่แค่ครั้งเดียวเองมั้ง(จะฟอแมตเครื่อง เลยซื้อไปสำรองข้อมูล) ก็เลยตัดสินใจไม่ซื้อแล้วดีกว่า ก็ไปเดินดูเครื่องเล่นเอ็มพีสามกับไอ้ฟาครับ ไม่รู้ว่ามันจะอยากได้อะไรนักหนาไอพ็อดก็มีแล้ว แต่มันบอกว่าเครื่องใหญ่เกิน -*- ไอพ็อดเครื่องยังใหญ่เกินอีกเหรอวะ นี่มึงรวยมาจากใหนนน

แบบที่มันอยากได้เป็นรูปหัวมิกกี้เมาส์ไม่รู้เค้าเรียกว่าอะไร ใหญ่กว่านิ้วโป้งหน่อยนึง เดินหาจนทั่วก็มีแต่ของปลอมครับ แต่ไอ้ฟาอยากได้ของแท้(ของแท้ 2,000 - ของปลอม 800 ถึง 1,000) จนสุดท้ายก็ตัดสินใจเอาของปลอมก็ได้ แต่ว่าก็ไม่มีสีที่มันอยากได้อีก เห็นมันอยากได้สีดำเพื่อจะได้เข้ากับหูฟังของมันครับ หูฟังเทพเลยนะนั่น ซื้อมา 10,000 กว่า ก็เห็นช่วงนี้มันกำลังบ้าหูฟังอยู่ ครั้งก่อนก็ซื้อมา 3,000 ได้มั้ง ไม่รู้หูผมไม่ดีรึปล่าวแต่ผมไม่รู้ว่ามันต่างกับอันละ 100 ยังไง -*- แล้วมันก็โม้ๆเรื่องหูฟังให้ผมฟัง

แล้วพอซื้อเอ็มพีสามไม่ได้มันก็เลยลากผมไปที่ร้านขายหูฟังที่มันรู้จักครับ "ร้านเฮียมั่น" ท่าทางมันอยากให้ผมมาร่วมเป็นสาวกหูฟังกับมันด้วย มันก็แนะนำผมกับเจ้าของร้านครับ บอกว่าผมอยากลองหูฟัง(ผมพูดตอนใหนวะ แค่บอกว่าอยากเห็นร้าน) ตอนนั้นเจ้าของร้านไม่ค่อยว่างครับกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ก็มีคนในร้านพาผมไปนั่ง แล้วก็ถามๆผมดู เค้าคงแปลกใจหละครับว่าไอ้นี้ไม่มีเครื่องเล่นเอ็มพีสามแล้วจะซื้อหูฟังไปทำแป๊ะอะไร ผมเองยังสงสัยตัวเองอยู่เหมือนกันเลย(ก็ความจริงแค่อยากเดินมาดูร้านเฉยๆ แต่ไอ้ฟาดันแนะนำผมกับคนขายซะ จนผมยังนึกว่าตัวเองจะมาซื้อหูฟังเลย)

ตอนผมไปที่ร้านก็มีลูกค้าอยู่คนนึง กำลังนั่งลองหูฟังอยู่เป็นผู้หญิงครับ ดูเซอร์ๆ ท่าทางชอบฟังเพลง น่ารักดีแฮะ แล้วฟามันก็ขอเค้าลองเครื่องเล่นเอ็มพีสามเครื่องนึง สงสัยมันคงกลัวผมเบื่อเลยส่งไอพ็อดของมันให้ผมแล้วบอกคนขายว่าหาหูฟังให้ผมลองซักอัน ผมก็รับมาฟังครับ ก็ไม่รู้อยู่ดีนั่นแหละ ว่ากะอีแค่หูฟังนี่มันอะไรนักหนา ฟังแล้วไม่รู้ว่ามันจะต่างกันยังไง แล้วไอ้ฟาก็อยากได้สายหูฟังใหม่ครับเพราะของเก่ามันสีดำไม่เข้ากับไอพ็อดสีขาวของมัน(หูฟังยี่ห้อที่มันใช้ ตัวสายกับตัวหูฟังถอดแยกกันได้ครับ สายขาดก็ไม่ต้องซื้อใหม่ทั้งหมด ซื้อแค่สายก็พอ) ก็เอาสายหูฟังสีขาวมาลองพอเอามาแล้วมันก็ไม่เข้ากับตัวหูฟังอีกครับ เพราะตัวหูฟังมันสีดำ อันนี้ยิ่งดูน่าเกลียดใหญ่เลย สายสีขาว หูฟังสีดำ ก็เลยตัดสินใจไม่ซื้อแล้วครับ สรุปแล้วไปพันทิปวันนั้นทั้งผมทั้งฟาไม่ได้อะไรติดมือกลับมาเลย

พอออกจากพันทิปก็ไปหาอะไรกินกันครับ ไอ้ฟาไม่ได้กินข้าวมาตั้งแต่เช้า ก็บ่นหิวๆ แล้วก็ตกลงกันว่าจะเดินไปเซ็นทรัลเวิลด์เพราะไอ้ฟามันอยากกินชาบูชิ -*- ไอ้ผมก็ไม่อยากกินเท่าไหร่รู้สึกมันแพงยังไงไม่รู้ แล้วอีกอย่างก็พึ่งกินไปตอนวันวาเลนไทน์ แต่ก็ไม่เป็นไรเดินไปก่อนก็ได้ แล้วค่อยตัดสินใจทีหลัง แต่พอไปถึงก็ไม่รู้จะกินอะไรกันดีครับ ไอ้ฟาอยากกินบุฟเฟ่ เดินไปดูไดโดมอนก็ปิด ก็เลยไปชาบูชิคนก็เยอะมากครับขี้เกียจรอ ก็เลยไปหาร้านอื่น ไปได้ร้านยาโยอิครับ เป็นประมาณว่าขายอาหารชุดแบบญี่ปุ่น ร้านนี้เคยไปกินครั้งนึงที่เซ็นทรัลปิ่นเกล้าครับตอนไปหาไอ้ฟาที่ศิริราช ก็ใช้ได้ครับอร่อยดี(หรือว่าหิววะ) แต่ราคาแพงไปหน่อย(ของผมข้าวหมูทอดชุดละ 100 แหนะ) อาหารมาก็กินกันแบบไม่คิดชีวิตเลยครับเพราะผมก็ไม่ได้กินข้าวกลางก่อนออกจากบ้านด้วยวันนั้น นั่งยังไม่ทันหายเมื่อยก็เสร็จแล้ว ผมก็ค่อนข้างอิ่มแล้วหละแต่ไอ้ฟามันบอกว่ามันยังไม่อิ่มให้ไปหาอะไรกินต่อ แล้วมันก็บอกว่าจะไปกินมอสเบอร์เกอร์ ผมอิ่มแล้วก็เลยไปนั่งเฉยๆไม่ได้สั่งอะไรมากิน(แต่เห็นแล้วก็ดูน่ากินดีนะ) พอเสร็จแล้วผมก็บอกมันว่าผมอยากได้นิยายครับ อยากอ่านนิยายรักคอมเมดี้ของฝั่งตะวันตก ก็เลยเดินไปศูนย์หนังสือจุฬาฯที่สยามกัน(เดินทั้งวันเลยวันนั้น เหนื่อยจริงๆ)

นิยายรักตะวันตกทีีศูนย์หนังสือจุฬาฯมีไม่ค่อยเยอะครับ เห็นแต่พวกของเกาหลี ญี่ปุ่น แล้วก็ไทยซะเป็นส่วนใหญ่ ก็หาที่ถูกใจไม่ค่อยจะได้ แต่ตอนนั้นก็คิดว่ายังไงๆก็จะต้องซื้อกลับไปอ่านให้ได้ซักเล่มครับ แล้วก็ได้มาเล่มนึงเรื่อง "มหัศจรรย์ย้อนเวลาตามหาหัวใจ" หรือชื่อภาษาอังกฤษว่า "Do You Remember The First Time?" จ่ายเงินเสร็จก็เดินไปรถไฟฟ้าเพื่อกลับบ้าน

แล้วระหว่างทางเดินไปรถไฟฟ้านี่สิ น่าโมโหจริงๆเลย ตอนผมกำลังเดินข้ามถนนอยู่ก็มีมอเตอร์ไซค์คันนึงแล่นมาตามถนนครับ ผมก็เลยเดินช้าลงเพื่อให้เค้าผ่านหน้าไปก่อน แต่เค้าก็แล่นช้าลงเหมือนจะหยุดให้ผมเดินตัดหน้าไปก่อน ผมก็เลยพยายามเดินตัดหน้าเค้าไปครับ แหม อุตส่าห์มีน้ำใจให้เราผ่านไปก่อนก็ต้องรีบๆเดินหน่อย จะมายืดยาดได้ยังไง แต่ตอนเดินตัดหน้าผ่านไปนี่สิเค้าก็ยังแล่นต่อครับ(ด้วยความเร็วช้าๆนั่นแหละ) ไม่ยักกะหยุดให้ผมเดินแฮะ ก็เลยเงยหน้ามองดูคนขับมอไซค์ครับปรากฎว่ามันไม่ได้ดูทางข้างหน้าเลย มันมองผู้หญิงที่ยืนรอข้ามถนนบนฟุตบาทอีกฝั่งนึงแหนะ แล้วที่มันชะลอหนะไม่ใช่ให้ผมผ่านนะ แต่มันชะลอเพื่อจะได้มองสาวคนนั้นครับ จะบ้าตาย นี่มันรู้ตัวปล่าววะว่าขับรถอยู่นะ แม่ง เกือบโดนชนแล้ว(แต่สาวคนนั้นน่ารักจริงครับ)

แล้วผมกับไอ้ฟาก็ขึ้นรถไฟฟ้าแยกย้ายกันกลับครับ พอกลับมาถึงก็กะว่าจะเริ่มทำโปรเจกต์ ก็นั่งๆคิดไปว่าจะทำยังไงดี แล้วก็ลองเล่น opencv ดู อืม มันก็มีเครื่องมือให้ใช้เยอะเหมือนกันแฮะ งั้นใช้ c++ ทำละกัน จะได้ทุ่นแรง ไม่ต้องมานั่งเขียนพวกหาเส้นขอบหรืออะไรแบบนี้เอง แต่หัวก็ยังว่างอยู่เลยครับ ไม่รู้จะเริ่มไงดี ชักกลัวทำไม่ทันแล้วสิ(แล้วยังอุตส่าห์ไปพันทิปอีกนะ เวรจริงๆเลยเรา) แล้วผมก็นั่งลอง opencv ไปเรื่อยๆครับ ดูว่ามีอะไรเอามาใช้ในโปรเจกต์ได้รึปล่าว(ในใจก็วิตกกังวลไปเรื่อย คิดว่าอาจจะทำไม่เสร็จ) สุดท้ายวันเสาร์ก็หมดไปโดยโปรเจกต์ไม่ได้มีอะไรคืบหน้าเป็นชิ้นเป็นอันเลย เฮ่อ แล้วผมก็หลับไปพร้อมความวิตกกังวล

จบวันเสาร์