วันอาทิตย์ที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

รถเมล์เบรกแตกในคืนเดือนมืด

มันไม่ใช่คืนหนึ่งยังซึ้งตรึงใจ
มันไม่ใช่รักแท้ในคืนหลอกลวง
มันไม่ใช่คืนที่ดาวเต็มฟ้า
แต่มันคือ

"รถเมล์เบรกแตกในคืนเดือนมืด"

คืนวันศุกร์ที่แล้วหลังจากที่ผมออกจากคณะตอนประมาณเกือบๆสี่ทุ่ม ก็หารถจากอนุสาวรีย์ชัยฯเพื่อกลับบ้านครับ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะบุญที่ผมได้ช่วยมดตกน้ำหรือบุญที่ผมเอาเศษกระดูกให้หมากิน วันนั้นผมจึงโชคดีสุดๆที่เจอรถปอ.สาย 503 เพราะรถสายนี้มีค่อนข้างน้อยครับ และเส้นทางการเดินรถของสายนี้ก็ไม่อ้อมขั้วโลกอย่างสาย 522 แถมราคาถูกกว่ารถยูโรทู 3 บาทในระยะทางที่เท่ากัน ดังนั้นผมจึงรีบกระโจนขึ้นรถโดยนึกขอบคุณฟ้าดินอยู่ในใจ

หลังจากที่หลับแล้วหลับอีก ซบแล้วซบอีก เฮ้ย ไม่มี ไม่มีคนให้ซบ ผมก็มาตื่นเอาแถวสะพานใหม่ครับ ก็ประมาณเวลาเอาเองว่าอีกสิบห้านาทีคงจะถึงบ้านอันเป็นที่พัก ก็นั่งต่อมาเรื่อยๆครับจนมาถึงกองทัพฯ ความผิดปกติเริ่มเกิดขึ้น ผมเริ่มได้กลิ่นควันครับ ควันเสียรถยนต์ ตอนนั้นคาดว่าเครื่องยนต์บางส่วนคงเสียและมีควันที่ควรจะปล่อยออกไปกลับหลุดลอดเข้ามาในตัวรถได้ แต่ไม่เป็นไรอีกแป๊บเดียวก็ถึงบ้านแล้วทนหน่อย และเมื่อรถแล่นมาถึงป้ายที่อยู่ก่อนบ้านผมสองป้ายก็มีคนกดกริ่งจะลงรถครับ คนขับก็เอารถเข้าเทียบทางเท้าและรถก็ค่อยๆชะลอความเร็วลงแต่ว่า...
มันมีเสียงกึ๊กดังขึ้นและยังแล่นต่อไปที่ความเร็วเท่าเดิมโดยไม่ยอมหยุด ตามมาด้วยเสียงคนขับตะโกนมาว่า

"ก้าวได้ก้าวเลยนะครับ รถเบรกไม่ได้ครับ"

ผู้โดยสารที่จะลงคนนั้นจึงตัดสินใจกระโดดลงไปเมื่อเค้าหาที่เหมาะๆได้ครับ
เอากับเค้าสิ เฮ้ย รถเมล์เบรกแตก เอาไงดีวะ แล้วมันจะเอาไงได้หละ ผมคิดอยู่ในใจ พร้อมหยิบกระดาษและปากกาขึ้นมาเพื่อเขียนพินัยกรรม (ฮ่าๆ)

โชคดีที่แถบนั้นไม่มีไฟแดงและก็ใกล้ถึงบ้านผมแล้วด้วย แต่ก็ยังอดเป็นห่วงหน่อยไม่ได้ครับตอนที่จะลงเนี่ย ไม่รู้ว่ากระโดดลงไปแล้วจะมีโอกาสเห็นแสงอาทิตย์ของวันพรุ่งนี้รึปล่าว แต่ก็ทำใจกล้าๆก่อนที่จะเดินไปกดออดเพราะว่าถึงป้ายที่จะลงแล้ว ผลปรากฎว่า ผมกดช้าไปครับ คือถ้าเป็นรถปกติเค้าก็จะจอดให้ผมลงในป้ายที่ผมต้องการได้ แต่เพราะคันนี้เบรกมันแตก กว่าเค้าจะชะลอความเร็วให้ผมลงได้นั้นก็เลยไปหนึ่งป้ายเต็มๆ แต่เค้าก็หยุดรถให้ได้นะครับ ค่อยยังชั่วหน่อยที่ไม่ต้องกระโดดลงจากรถที่กำลังแล่นอยู่

ผลปรากฎว่าผมลงรถได้อย่างปลอดภัยแต่นั่งเลยมาป้ายนึงครับ ก็ไม่เป็นไรเดินกลับก็ได้ น่ากลัวนิดหน่อย แต่บรรยากาศตอนนั้นกำลังดีเลยครับ กลางคืนเงียบๆ มีแสงไฟสลัวๆจากร้านค้าริมทางและเสาไฟจากเกาะกลางถนน อืม ได้อารมณ์ไปอีกแบบนะ

ครับ มันคือรถเมล์เบรกแตกในคืนเดือนมืด

1 ความคิดเห็น:

  1. โชคดีมาก
    1. ได้รับประสบการณ์ตรงจากการนั่งรถเมล์เบรกแตก
    ใครเล่าให้ฟังก็ไม่เหมือนกับเจอเอง
    2. รถเมล์เลยไปป้ายเดียว ไม่เลยไป 2 ป้าย
    3. ได้ออกกำลังกายเดินกลับบ้าน
    4. ได้เรื่องมาเขียนที่นี่อีก 1 เรื่อง
    คิดได้ 4 ข้อ คิดได้อีกจะมาเพิ่มเติมให้ภายหลัง

    ตอบลบ