วันเสาร์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

แผนการชีวิต

ด้วยนิสัยที่ลังเลยังกับพระเอกซีซั่นเชนจ์บวกกับเตียบ่อกี้จากดาบมังกรหยก เสริมกับนิสัยที่ชอบผัดวันประกันพรุ่ง ทำให้ผมแผนการชีวิตของผมออกมาช้าและสะเปะสะปะไปบ้าง แต่แผนการที่ไม่ดียังดีกว่าไม่มีแผนการ ตอนนี้ก็สรุปได้แล้วว่าชีวิตของผมอีกหนึ่งปีข้างหน้าจะทำอะไรบ้าง

เรียนจบ รับปริญญา ปฎิเสธพวกที่มาชวนให้ขายแอมเวย์ เข้าทำงานที่บริษัทคอมฯ ตำแหน่ง System Engineer บริษัทเล็กๆได้ บริษัทใหญ่ๆทำ แต่บริษัทกลางๆขอเก็บไปคิดซักวันสองวันก่อนแล้วค่อยปฎิเสธไป พอได้งานแล้วเงินเดือนเดือนแรกผมก็คงทำตามธรรมเนียมของชนชั้นกลางที่ต้องให้พ่อแม่ที่ส่งเสียมาเก็บไว้ ก่อนที่จะขอแลกเช็คในเดือนถัดไป

ทำงานไปเตรียมสอบ TOEFL และ GRE ไป (ไม่ได้หมายความว่าไปเตรียมสอบในเวลาทำงาน แต่หมายถึงเอาเวลาว่างจากการทำงานและเวลาว่างจากการไม่ทำงานไปเตรียมสอบ) แล้วก็ไปสอบซักเดือนพฤษภาปีหน้า สอบเสร็จผล TOEFL ก็จะออกมาได้ 100 คะแนนกว่าๆ จากนั้นก็หาทุนไปเรียนต่อที่อเมริกาหรือญี่ปุ่นพร้อมทุนอาหารกลางวัน (อาหารเช้าไม่ต้องเพราะผมกินรวมกับอาหารกลางวัน) โดยจะไม่ต้องไม่ใช่ทุนก.พ. (ข้าราชการพลเรือน) และทุนที่ต้องใช้ทุนทุกชนิดยกเว้นแต่เค้าจะตรากฏว่าหนีทุนได้ไม่ผิด และต้องไม่ใช่ทุนพ.ก. (พ่อกู) เพราะพ่อยอมลงทุนในหุ้นที่มีอนาคตเท่านั้น ลูกที่มีอนาคตไม่นับ เพราะผันผวนเกิน

จากนั้นก็ไปเรียนต่อโททางด้าน System Software และเรียนให้จบปริญญาเอก ถ้าทำได้ ต้องทำให้ได้

จากนั้นก็ ก็ ก็ . . .

ก็อะไรต่อดีหละ

3 ความคิดเห็น:

  1. ถ้าตามนี้ล่ะก็

    อีกสิบปีเจอกันร้านหมูกระทะ :P

    ตอบลบ
  2. ตอบเร็วเกินแล้ว

    อ้อ ในนั้นลืมเขียนไปว่าจะหาแฟนให้ได้ก่อนเรียนจบด้วย

    ไว้เจอกันที่ร้านหมูกระทะ พาแฟนมาด้วยหละ

    ตอบลบ
  3. ไม่เห็นพูดถึง TOEIC หรือ CU-TEP อะไรอย่างนี้เลยแฮะ
    สงสัยตั้งใจจะไปเมืองนอกเต็มที่

    ตอบลบ