ฝึกงานเสร็จแล้ว

ฝึกงานเสร็จแล้วครับ (แต่ผ่านไม่ผ่านไม่รู้) ไม่รู้จะดีใจดีรึปล่าวแฮะ วันจันทร์ก็จะเปิดเทอมอยู่แล้ว ฮือๆ อยากจะร้องไห้ (อ้าว ร้องไปแล้วนี่หว่า) รายงานฝึกงานก็ยังไม่ได้ทำ

ช่วงที่หยุดเขียนบล็อกไปนั้นก็งานเยอะพอดูครับ แต่ไม่ใช่งานจากที่ฝึกงานนะครับ แต่เป็นงานที่ชมรม บังเอิญงานที่ทำอยู่ที่ชมรมเจอปัญหาเข้า เรียกได้ว่าปัญหาวิกฤติเลยครับ (วิกฤติสำหรับผมนะ แต่สำหรับนายปรญ.เพื่อนที่ทำงานร่วมกันอยู่มันไม่วิตกกังวลกับปัญหานี้เลยแฮะ) ก็เลยหยุดเขียนบล็อกไปตั้งใจทำงานชมรมครับ

ชีวิตช่วงนี้ทั้้งเหนื่อย ทั้งเครียดเลยครับ (เครียดหรือแค่ขี้เกียจหว่า?) ต้องไปค้างที่คณะวันเว้นวันเพื่อทำงาน (งานจะเดินมากตอนช่วงเที่ยงคืนถึงตี 1) วันที่ได้กลับบ้านนี่รู้สึกดีใจจริงๆเลยครับ คิดถึงพ่อแม่ แล้วก็เตียงนอนที่บ้านมากๆ (แต่นอนชมรมก็ดีอย่างนะ อย่างน้อยก็เป็นห้องแอร์ 55+ ใช้ไฟคณะซะเลย)

แล้วมาเขียนบล็อกนี่งานเสร็จแล้วเหรอ?
ก็ยังไม่เสร็จดีหรอกครับ แล้วก็ไม่รู้ว่าจะเจอปัญหาใหม่รึปล่าว ถ้าเจอปัญหาอีกก็คงได้มานั่งร้องไห้แน่ๆ -*-
แต่ฉลองฝึกงานเสร็จครับ เลยมาเขียนบล็อกซะหน่อย ตอนนี้มีเรื่องอยากเขียนเยอะแยะไปหมดเลยครับ ยังไงๆช่วงนี้จะพยายามทยอยเขียนเรื่องที่อยากเขียนแบบสุดๆไปก่อน เพราะปล่อยไว้นานเดี๋ยวจะหมดอารมณ์เขียนซะก่อน

ขอบ่น
ชีวิตช่วงนี้ก็สับสนสุดๆเลยครับ คราวนี้ไม่ใช่เรื่องอนาคตของผมนะครับ แต่คราวนี้สับสนในเรื่องความคิดครับ ความคิด แนวคิด ทัศนคติของคน ไม่รู้ทำไมอยู่ดีๆช่วงนี้ก็สนใจการเมืองขึ้นซะงั้น แต่คิดว่าคงเป็นเพราะเรื่องที่คุณจักรภพพูดมั้งครับ ก็เลยสนใจขึ้นมา แล้วสองสามวันมานี้ก็เพราะว่างานที่บริษัททำเสร็จแล้วครับวันๆก็เลยนั่งอ่านบล็อก อ่านบทความ ยิ่งอ่านก็ยิ่งสับสน (แล้ววันนี้ก็ยังโดนเพื่อนพูดจากถากถางอีกแหนะ (นี่แหละเสน่ห์ของมันเลย นี่แหละเสน่ห์ของมันเลย แม่ง เอ๊ย พูดอยู่ได้) แต่บางทีถ้าช่วงนี้ไม่ได้สนใจเรื่องนี้ขึ้นมาอาจไม่ได้รู้สึกอะไรกับประโยคนี้เลยก็ได้ (ถ้าอ่านในวงเล็บนี้ไม่รู้เรื่องก็ไม่ต้องสนใจครับ ผมบ่นของผมคนเดียว))

แล้วยังไงก็จะรีบมาเขียนเรื่องที่อยากเขียนให้ได้ในเร็ววันครับ (อาจจะเป็นพรุ่งนี้ก็ได้ ถ้าไม่ต้องค้างมหาลัย)