วันเสาร์ที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2551

คนเรามีอยู่แค่ประเภทเดียว คือคนที่ไม่พอใจในตัวเอง

ตอนนี้เพื่อนผมกำลังฮิตประโยค "คนเรามีอยู่สองประเภท" อย่างนี้อยู่ครับ ตัวอย่าง
  • คนเรามีอยู่สองประเภท คือคนที่ชนะกับคนที่แพ้
  • คนเรามีอยู่สองประเภท คือคนที่พูดแล้วทำได้กับพูดแล้วทำไม่ได้
  • คนเรามีอยู่สองประเภท คือคนที่ทำผิดแค่ครั้งเดียวกับคนที่ทำผิดมากกว่าหนึ่งครั้ง
  • คนเรามีอยู่สองประเภท คือคนที่เปิดคอมข้ามคืนกับคนที่ปิดคอมก่อนนอน
  • คนเรามีอยู่สองประเภท คือคนที่กินไอติมกับคนที่ไม่กินไอติม
  • คนเรามีอยู่สองประเภท คือคนอ้วนกับคนที่ไม่ยอมรับว่าตัวเองอ้วน -*-
เวลาเถียงอะไรกันเอะอะเอะอะ ก็คนเรามีอยู่สองประเภทอยู่เรื่อยเลย แล้วเพื่อนมันก็จะจัดมันอยู่ในประเภทที่ฟังดูดี แล้วให้ผมอยู่อีกประเภทนึง -*- (เฮ่อ จะแบ่งอย่างนี้แบ่งได้เป็นร้อยเลยมั้ง)

งั้นผมขอเอาบ้างแบ่งคนเป็นสองประเภทเนี่ย (อันนี้จำเค้ามา)
คนเรามีอยู่สองประเภท คือคนโง่กับคนเลว
เท่มั้ยครับ ผมว่าประโยคนี้มันตรงใจมากเลย บางครั้งคนดีกับคนโง่เนี่ยมันก็แยกกันไม่ออกจริงๆ : )

แต่ประเด็นที่อยากจะพูดถึงในวันนี้คือเรื่องความไม่พอใจในตัวเองของคนเราครับ ผมกำลังรู้สึกว่าคนเราเนี่ยเป็นสัตว์ที่ไม่รู้จักพอจริงๆ จะขอยกตัวอย่างสมมุตินะครับ (เป็นแค่เรื่องสมมุติ แต่ถ้าไปตรงกับเรื่องของใครเข้า อยากเอาเรื่อง ก็แนะนำให้ไปสู้กันในชั้นศาลครับ) เมื่อต้นสัปดาห์นี้มีการประกาศคะแนนที่สอบไปวิชานึงครับ ผลปรากฎว่า ผมตกมีน ก็ไม่เป็นไรมากครับแค่แอบเสียใจอยู่ลึกๆ แต่มีนาย ย.เพื่อนผมเนี่ยสิ มันได้เท่ามีนครับ ปกติแล้วนาย ย. เป็นคนที่เรียนเก่งครับ ประมาณที่หนึ่งของวิศวะคอมได้เลยแต่วิชานี้เค้าได้แค่มีนครับ ปรากฎว่าเค้าบ่นจะเป็นจะตาย ขึ้นไปดูข้อสอบ เถียงกับอาจารย์(ผมอยู่ในเหตุการณ์แต่ฟังที่เค้าคุยกับอาจารย์ไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะเค้าเถียงกันเชิงวิชาการ ( T T เรามันโง่นี่)ไม่ใช่แค่เถียงขอคะแนนเฉยๆ) สุดท้ายแล้วอาจารย์ก็ไม่ได้เพิ่มคะแนนให้ นาย ย.เค้าก็ไม่ได้ทำไรต่อ แต่ไปดูคะแนนอีกรอบ(สงสัยไม่เชื่อว่าตัวเองจะได้คะแนนน้อยขนาดนี้)

เฮ่อ เห็นแล้วนึกถึงตัวเองว่าทำไมเราไม่กะตืิอรือล้นขนาดนี้บ้างนะ แล้วก็กลับมาคิดต่อว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าผมได้คะแนนพอดีมีน ผมคิดว่าพอผมได้คะแนนพอดีมีนแล้วผมก็คงบ่นว่า "แม่ง ได้แค่มีนเองอะ ไม่ไหวเลย" อะไรทำนองเนี้ยแน่เลย แล้วก็คิดว่าคะแนนแค่ใหนที่ผมจะพอใจ คิดไปคิดมาก็คงต้องเกินมีน แล้วก็มากกว่าเพื่อนๆคนอื่นอยู่บ้าง แต่ก็ไม่แน่ใจว่าถ้าได้คะแนนเท่านั้นจริงแล้วผมจะพอใจรึปล่าว

ที่ภาคคอมมีคนเก่งเยอะแยะเลยครับ แล้วก็มีคนเก่งประเภทว่าทำตัวน่าหมั่นไส้ แค่คะแนนน้อยกว่าคนอื่นหน่อยก็ทำบ่นอยู่นั่นแหละ แต่ก็อีกนั่นแหละครับ ถ้าผมกลายเป็นคนพวกนั้นผมก็คงไม่พอใจหรอกครับ ต้องบ่นเหมือนกัน เฮ่อ คนเรานี่มันไม่รู้จักพอจริงๆเลยน้า

(แล้วพอผมเล่าเรื่องนี้ให้ไอ้ฟาฟังก็ปรากฎว่าโดนมันด่าเลยครับ "แค่ตกมีนวิชาเดียวทำเป็นบ่น" นั่นไง ไอ้เราก็ทำตัวเหมือนไอ้พวกที่น่าหมั่นไส้ที่ไปว่ามันไว้อีกแฮะ)

จากเรื่องทั้งหมดเหล่านี้ทำให้ผมสามารถสรุปได้ว่า
คนเรามีอยู่แค่ประเภทเดียว คือคนที่ไม่พอใจในตัวเอง


ปล. บล็อกนี้มีภาคต่อนะครับ โปรดติดตามตอนต่อไป (ถ้าผมไม่ลืมหรือขี้เกียจเขียนซะก่อนนะครับ)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น