ก่อนจะเล่าเรื่องที่จีนขอบ่นเรื่องก่อนไปนิดนึง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเรื่องไปจีนเลย ถ้าอยากอ่านแค่เรื่องไปจีน ข้ามตอนนี้ไปได้เลยครับ
ช่วงก่อนไปอาทิตย์นึงผมรู้สึกหงุดหงิดมากเลยครับ หงุดหงิดกับ... แต่จะไม่ขอพูดถึง เพราะบอกไว้ในตอนก่อนหน้านี้แล้วว่าจะขอเล่าแต่เรื่องดีๆ (เรื่องไม่ดีก็ไปเล่าที่บ้านร้ายซะ 555) อีกอย่างกลัวคนที่เรานินทาถึงเค้าจะมาอ่าน :P
วันศุกร์ที่ 11 กรกฎาคม
วันสุดท้ายที่สามารถอยู่เตรียมงานก่อนไปจีน วันนี้ที่มหาวิทยาลัยมีงานรับปริญญา ตอนแรกกะว่าวันนี้จะกลับบ้านซัก 2 ทุ่ม เพราะฝ่ายเอไอต้องการซ้อมหุ่น กลับดึกหน่อยก็ไม่เป็นไรเพราะจัดของที่จะเอาไปเตรียมไว้ส่วนนึงแล้ว แต่เอาเข้าจริงวันนั้นก็มีเรื่องให้จิตตกได้อีก รู้สึกเซ็งๆ ตอนซักหกโมงกว่าก็นั่งคุยเอ็มกับไอ้ฟา ก็ชวนมันมากินข้าวเย็นด้วยกันที่สยาม แต่ไม่รู้ว่าเป็นไงคุยไปคุยมามันกลับชวนให้ไปหามันที่เซ็นทรัลปิ่นเกล้า -*-
จากสยามไปเซ็นทรัลปิ่นเกล้ายังไงวะ ไปไม่เป็นหรอกครับผมอะ แต่ฟามันก็บอกว่ามีรถตู้จากสยามไป ก็เลยตกลงไป ก็ไปรอรถอยู่นานสองนาน ไอ้รถตู้ที่ว่าก็ไม่โผล่มาซักที ก็เลยตัดสินใจนั่งรถเมล์ไป เห็นคันที่มันเขียนว่าเซ็นฯปิ่นมาก็ขึ้นเลย ไม่รู้หรอกว่ามันต้องไปลงที่ป้ายไหน ไม่เป็นไร ถามกระเป๋าเอาก็ได้ แต่ก็ปรากฎว่าโชคดีมากครับตรงที่ว่าผู้หญิงที่นั่งข้างผมเค้าก็จะลงเซ็นฯปิ่นฯเหมือนกัน ก็เลยคอยดูเค้าครับ เค้าลงผมก็ลงตาม
วันศุกร์ที่ 11 กรกฎาคม (ต่อ)
ไปถึงก็เดินดูของกับไอ้ฟานิดหน่อย ตอนนั้นมันกำลังบ้าแมค (คอมพิวเตอร์) ก็เดินดูร้านแมคกับมัน แล้วก็ไปกินข้าว ตอนซื้อข้าวก็มีเรื่องตลกๆเกิดขึ้น เรื่องนี้มันทำให้ผมรู้สึกว่ามนุษย์เนี่ยน้า สมกับที่เป็นมนุษย์จริงๆเลย ฮ่าๆ
ผม - ซื้อหอยทอด
ฟา - ซื้อกระเพาะปลา
ผม - (ทำไมของไอ้ฟามันดูน่ากินจังเลยวะ กำลังจะเอ่ยปากบอก...)
ฟา - "เฮ้ย ทำไมของมึงน่ากินกว่าของกูวะ"
ผม - "กูกำลังจะบอกมึงเหมือนกันว่าทำไมของมึงน่ากินกว่าของกู"
ฮ่าๆ สงสัยมันคงเป็นนิสัยของมนุษย์หละมั้ง ของของคนอื่นมักจะดูดีกว่าของของเรา :P
แล้วเราก็นั่งกินข้าวไป ดูผู้หญิงโต๊ะอื่นไป แล้วก็คุยเรื่องผู้หญิงกันไป จะไม่ขอพูดถึงรายละเอียดนะครับ แต่บทสนทนาหลายๆอย่างในตอนนั้นทำให้ผมที่จิตตกอยู่แล้วจิตตกยิ่งไปอีกแหนะ เฮ่อ :(
วันศุกร์ที่ 11 กรกฎาคม (ต่อ)
กินข้าวเสร็จก็ไปกินแมคกันต่อเพราะว่ายังไม่ค่อยอิ่ม (แมคโดนัลด์นะครับ คราวนี้ไม่ได้หมายถึงคอมพิวเตอร์) แล้วไอ้ฟาก็บอกผมว่าเดี๋ยวจาวตาลจะมาหา ก็ดีอยากเห็นหน้าเหมือนกันว่าจาวตาลตัวจริงหน้าตาเป็นยังไงเคยเห็นแต่รูป แล้วพอจาวตาลมาไอ้ฟาก็บอกให้ผมคุยกับจาวตาล ก็แนะนำตัวแล้วก็คุยอะไรไปเรื่อยๆครับ ก็ดีครับเค้าเป็นคนน่ารักดี อิจฉาไอ้ฟานะเนี่ยได้แฟนน่ารักขนาดนี้ :P
ก็นั่งคุยอะไรกันเรื่อยเปื่อยไปซักพักก็แยกย้ายกันกลับบ้านไป ผมเองกว่าจะถึงบ้านก็เที่ยงคืนกว่าแหนะ ก็จัดของต่ออีกหน่อย ความจริงก็คือเอาเสื้อผ้าที่แม่เตรียมไว้ให้ออกจากกระเป๋า เพราะผมกะว่าจะไปซักเอาที่นู่นหนะครับ แต่ถ้าบอกแม่แม่ก็คงไม่ยอมหรอก ให้เตรียมไปให้ครบ พอจัดเสร็จแล้วก็นอนครับ
สรุปว่าวันนั้นเป็นวันที่จิตตกแบบสุดๆ แล้วอาการจิตตกมันก็ค้างไปถึงจีนเลยครับ จนกลับมาถึงประเทศไทยเลยด้วย - -"
ยังบ่นไม่ถึงไหนเลยแต่มันยาวโคดๆแล้วอะ เดี๋ยวแบ่งเป็นอีกตอนดีกว่า
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น