ระบายๆ

อยากเขียนบล็อก อยากอ่านบล็อก มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ว่าช่วงนี้ไม่ว่าง งานเยอะมากๆๆๆ (รึปล่าววะ? เฮ่อ! นึกถึงงานที่ทำแล้วเหนื่อยยังไงไม่รู้) นี่ก็อู้งานมาเขียนนะเนี่ย :(

บล็อกตอนนี้ไม่ได้เขียนเพื่อให้คนอื่นอ่านหรอก แต่เขียนเพื่อระบายเรื่องในหัวออกมาแค่นั้นเอง เพราะฉะนั้นถ้ามีคนมาอ่านแล้วอ่านไม่รู้เรื่องก็ไม่ต้องแปลกใจ

เอาหละ เริ่มเขียนได้

ตอนนี้เหนื่อยจริงๆ ทั้งเหนื่อยทั้งท้อ ไม่รู้แฮะ ตอนนี้บรรยากาศการทำงานมันเครียดจริงๆ รู้สึกไม่ค่อยสนุกกับงานที่ทำแล้วแฮะ ส่วนงานที่ทำเสร็จไปก็มีปัญหา ก็ไม่รู้เมื่อไหร่จะแก้ปัญหาได้ เฮ่อ นี่ถ้าทีมแพ้เพราะเรานะ สงสัยเราก็จะกลายเป็นคนบาปของชมรมไปเลย

ไม่รู้ทำไมช่วงนี้อยู่ดีๆก็มีภาพปรากฎเข้ามาในหัวอยู่บ่อยๆ เป็นภาพตัวผมโดนกระบี่ (กระบี่แบบในหนังจีนนั่นแหละ) เสียบเข้าไปในอกทะลุขั้วหัวใจโผล่ออกมาทางด้านหลัง เหอๆ ความจริงก็รู้แหละว่าภาพนี้มาได้ไงแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามาได้ไงวะเนี่ย สงสัยเป็นเพราะเรื่องของสืบ นาคะเสถียร (ความจริงเทียบกันไม่ได้เลย)

ยังดีนะยังมีเรื่องให้ชื่นใจอยู่บ้าง อาทิตย์ที่แล้วแม่เป็นลมในห้องน้ำตอนกลางคืน วันต่อมาไปหาหมอ หมอบอกว่าหลอดเลือดที่คอตีบทำให้เลือดไปเลี้ยงสมองไม่พอก็เลยเกิดอาการวิงเวียน ตอนแรกฟังก็ค่อยยังชั่ว แต่ตรวจไปตรวจมาหมอบอกให้ไปตรวจกล่องเสียงด้วยเพราะอาจจะเป็นเนื้องอกหรือไม่ก็มะเร็ง เฮ่อ ตอนนั้นนี่เครียดจริงๆ เครียดเรื่องแม่แล้วยังต้องมาเครียดเรื่องงานอีก ประสาทจะกินจริงๆ แต่ก็ค่อยยังชั่วหน่อย เมื่อวานแม่ไปตรวจกล่องเสียงแล้วไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น ไม่ว่าเนื้องอกหรือว่ามะเร็ง
วันนี้ได้กลับมาบ้านตั้งแต่หัววัน ได้กินข้าวเย็นกันทั้งครอบครัว เฮ่อ มีความสุขดีจริงๆ การมีครอบครัวเนี่ยมันเป็นเรื่องที่ดีจริงๆนะ เวลาเครียดๆได้กลับมาบ้านเห็นหน้าพ่อแม่ น้องสาว ก็รู้สึกดีขึ้นแล้ว (ถ้าหากล้องได้เขียนบล็อกครั้งหน้าอาจจะมีอะไรมาอวด ฮ่าๆ)

เคยดูตัวอย่างหนังของเรื่องรักแห่งสยามมั้ย มีประโยคนึงที่ว่า "ฟังเพลงรักแล้วคิดถึงใคร" นั่นสินะ คิดถึงใครกัน วันนึงไปฟังเพลงคนไม่เอาถ่านของบิ๊กแอส ก็เป็นเพลงรักของหนุ่มสาวเพลงนึงนะ แต่พอฟังแล้วนึกถึงแม่ขึ้นมาเลยแฮะ เฮ่อ ฟังแล้วอยากจะร้องไห้ รู้สึกหดหู่ไงไม่รู้ แม่ ลูกคนนี้ของแม่ไม่มีอะไรดีเลย ไม่มีเรื่องที่น่าภูมิใจให้แม่ไปเล่าให้คนอื่นฟังได้เลย ตอนแม่ไม่สบายก็ไม่ได้อยู่ดูแลแม่ แถมเรียนก็ไม่เก่ง งานที่ทำมีปัญหาก็แก้ไม่ได้ เฮ่อ เป็นลูกที่ใช้ไม่ได้จริงๆ

ช่วงนี้ชีวิตเหมือนไม่ค่อยมีเรื่องดีๆผ่านเข้ามาเลย หรือไม่เข้ามาแล้วแต่เราไม่เห็นเอง

ปล. ไว้ว่างๆจะกลับมาขยายความเรื่องที่เขียนไว้