ขอบ่นหน่อยนะ
- เฮ่อ เครียดๆๆๆๆๆ แต่เอาเหอะ คนเราจะแข็งแกร่งได้ก็เพราะเรื่องเครียดๆพวกนี้แหละ(มั้ง)
- แล้วก็ฝันดีอีกแล้ว จะฝันทำไมวะ เศร้าจริงๆ ทำไมต้องฝันด้วยนะ แล้วถ้าจะฝันทำไมต้องเป็นฝันดีด้วยยยย อยากจะร้องไห้
- ทำอะไรไปคนเค้าก็นึกว่าเราไม่จริงจัง อธิบายก็ไม่รู้เรื่องอีก อยากจะร้องไห้ เอาดิ ถ้ามันพังก็ความผิดกูเอง ไม่ใช่ความผิดมึงเลยซักนิด (ใช้คำหยาบนะเนี่ยเรา)
- ช่วงนี้จิตตกบ่อยแฮะ
- สงสัยแล้ว เราเลือกผิดรึปล่าว รึว่ามันเป็นแค่สิ่งที่ต้องผ่านให้ได้ ถ้าไม่เลือกทางนี้ ทางอื่นก็อาจจะแย่กว่านี้ หรือไม่ก็อาจมาเสียดายตอนหลังว่าทำไมเราไม่เลือกทางนี้ แต่เอาเหอะ ทำอะไรไม่ได้แล้ว เลือกมาแล้วหนิเนอะ
- แล้วก็อนาคตอีก ทำไงดีวะเนี่ย เอาไงกับชีวิตดี โอ้ย กลุ้มๆๆๆๆ
ปล. ขอบคุณคุณ yawaiam ที่เข้าไปตอบที่บล็อกสีฟ้านะครับ (แต่ขอเอามาพูดถึงที่บล็อกสีส้มนี่ละกัน) สำหรับคำชมทำให้ผมดีใจนิดๆนะเนี่ย เรื่องสั้นหนะก็เขียนครับ (แต่ตั้งขึ้นปีสองมาเนี่ยไม่ได้เขียนอีกเลย (แล้วดันอยากจะเป็นนักเขียนอีกนะเนี่ย)) แล้วก็ลดน้ำหนักให้ได้เร็วๆนะครับ และถ้าอยากหาแนวร่วมผมแนะนำ .:: m3rLinEz ::. ครับ twitter ของคนนี้มีรายงานน้ำหนักประจำวันเลย
ไว้เจอกันเมื่อโอกาสอำนวยนะ บ้านร้างของฉัน
ทำไมจิตตกบ่อยจัง
ตอบลบหากระเป๋าใส่ไว้ดี ๆ
แล้วถ้านึกได้ก็มาบ่นต่อนะ
คุณ tanakorn มีเวลาแล้วหรือ
ตอบลบหายเครียดหรือยัง
ถ้ายังเครียดยังทุกข์อยู่ต้องใช้
หลักอริยสัจ 4 ในการแก้ปัญหานะ
ก็นึกอยู่เหมือนกันว่าโพสต์ภาพพระจันทร์ยิ้มแฉ่งไว้
แต่พอดีไม่ใช่พระจันทร์วันเพ็ญ
เป็นพระจันทร์ ZWANI
วันหลังก็ไปฝากความคิดเห็นอีกนะ